W momencie powołania Klinika liczyła łącznie 215 miejsc. Leczono w niej chorych we wszystkich podstawowych dziedzinach chirurgicznych,
a więc w zakresie chirurgii ogólnej i gastroenterologicznej, urazowo-ortopedycznej, torakochirurgii, urologii i chirurgii dziecięcej.
Po utworzeniu w 1954 r. II Kliniki Chirurgicznej ilość łóżek zmniejszyła się o połowę. Po roku 1970 na tej samej bazie zorganizowano
dalsze jednostki, a mianowicie kliniki Chirurgii Klatki Piersiowej, Ortopedii, Urologii, a później Klinikę Chirurgii Naczyń i Transplantacji.
Spowodowało to ograniczenie ilości miejsc w naszej Klinice do 40. Obecnie przyjmowanie chorych w Państwowym Szpitalu Klinicznym odbywa się
stosownie do specjalności każdej z klinik.
W zakresie nowoczesnego rozpoznawania chorób chirurgicznych Klinika Chirurgii Ogólnej ściśle współpracuje z Instytutem Diagnostyki
Laboratoryjnej, Zakładem Medycyny Nuklearnej, Kliniką Endokrynologii i Pracownią Endoskopową przy Klinice Gastroenterologii,
Zakładem Radiologii i jego Pracowniami Ultrasonografu, Tomografii Komputerowej i Rezonansu Magnetycznego oraz Zakładem Anatomii
Patologicznej. Wykonywane badania wszędzie prowadzone są na wysokim poziomie. Umożliwia to dokładną i wczesną diagnostykę, co ma szczególne
znaczenie w chorobach nowotworowych.
|
|
Głównym polem działania Kliniki Chirurgii Ogólnej jest operacyjne leczenie chorób tarczycy i innych gruczołów dokrewnych oraz schorzeń
przewodu pokarmowego. Od 1976 r. w miarę wzrostu wiedzy i doświadczenia zespołu Kliniki, nabywanego w kraju i na stażach w ośrodkach
zagranicznych, a także wzbogacania dotychczasowego wyposażenia w nowoczesną aparaturę, jak nóż laserowy, nóż ultrasonograficzny Cusa,
aparatura do operacji staplerowych, laparoskopowych oraz aparatura monitorująca, rozszerzył się zakres zabiegów, zwłaszcza radykalnych
operacji resekcyjnych w obrębie żołądka, jelit, trzustki i wątroby. W Klinice wykonuje się obecnie ponad 1200 operacji rocznie.
|